
Եղիա Մուշեղյան
Դիվանագետ, բանահավաք

Բագրատ Խալաթյան
Պատմաբան

Մադաթ Պետրոսյան
Արձակագիր

Հարություն Աստուրյան
Պատմաբան

Արմեն Օհանյան
Պարուհի, դերասանուհի, արձակագիր, թարգմանիչ

Աբգար Հովհաննիսյան
Պատմաբան

Արա Բեքարյան
Գեղանկարիչ, գրաֆիկ

Ռայա Խասապետյան
Արձակագիր, լրագրող, թարգմանիչ

Ռոքսանա Բաբայան
Երգչուհի

Արթուր Ասատրյան
Երաժիշտ, պրոդյուսեր

Նարեկ Հայկազյան
Դերասան
ԱՐՄԱՆ ԿԻՐԱԿՈՍՅԱՆ

10 սեպտեմբեր, 1956 - 6 հուլիս, 2019
Ծնվել է Երևանում: Եղել է պատմաբան Ջոն Կիրակոսյանի որդին: 1977թ. ավարտել է Երևանի Խ.Աբովյանի անվան պետական մանկավարժական ինստիտուտի պատմա-աշխարհագրական ֆակուլտետի պատմության և հասարակագիտության բաժինը, որից հետո մի քանի ամիս հայոց պատմություն և հասարակագիտություն է դասավանդել Էջմիածնի շրջանի Բաղրամյան գյուղի դպրոցում։ 1980թ. ավարտել է նաև ՀՊՄԻ ընդհանուր պատմության ամբիոնի ասպիրանտուրան։ 1980-86թթ աշխատել է ՀՀ ԳԱ-ում որպես լաբորանտ, կրտսեր գիտաշխատող, ավագ գիտաշխատող: Եղել է նաև ՀՀ ԳԱԱ գիտական տեղեկատվական կենտրոնի «Հայագիտությունն արտերկրում» խմբի ղեկավարը։ 1986-91թթ տարբեր պաշտոններ է զբաղեցրել Հայաստանի կոմկուսի կենտկոմում, այնուհետեւ կրկին վերադարձել ՀՀ ԳԱԱ՝ որպես սփյուռքի պատմության և մշակույթի բաժնի ղեկավար։ 1991-94թթ եղել է ՀՀ արտաքին գործերի նախարարի տեղակալը, 1994-99թթ՝ Հունաստանում Հայաստանի արտակարգ և լիազոր դեսպանը, միաժամանակ համատեղելով բալկանյան մի շարք երկրներում ու Կիպրոսում համանուն պաշտոնները, 1999-2005թթ՝ ԱՄՆ-ում Հայաստանի արտակարգ և լիազոր դեսպանը, 2005-11թթ՝ ՀՀ արտաքին գործերի նախարարի տեղակալը։ 2011թ-ից եղել է Ավստրիայում ՀՀ արտակարգ և լիազոր դեսպանը, Եվրոպայի անվտանգության և համագործակցության կազմակերպությունում ՀՀ առաքելության ղեկավարը, Վիեննայում ՄԱԿ-ի գրասենյակում և այլ միջազգային կազմակերպություններում ՀՀ մշտական ներկայացուցիչը, 2012թ-ից, համատեղության կարգով, Հունգարիայում ՀՀ արտակարգ և լիազոր դեսպանը։ Հեղինակել է բազմաթիվ գիտական աշխատություններ և հոդվածներ։ Անգլերեն են թարգմանվել և հրատարակվել նրա «Հայկական ջարդերը 1894-96թթ» և «Բրիտանական դիվանագիտությունը և հայկական հարցը» գրքերը։ «Բրիտանական դիվանագիտությունը և հայկական հարցը» գիրքը հայերեն հրատարակվել է 1999թ. և հանդիսացել նաև նրա դոկտորական դիսերտացիան։ Գրքում վեր է հանվում անգիլական դիվանագիտության սկզբունքները և թուրքերի ջարդարարական քաղաքականությունը հայերի նկատմամբ։ Ներկայացվող փաստացի տեղեկությունները հեղինակը զետեղել է դեռևս 1980-ական թվականներին՝ գրադարաններից և պահոցներից։ Գիրքն անգլերեն վերահրատարակվել է ԱՄՆ-ում գործող «Կոմիտաս» ինստիտուտի կողմից, իսկ վերը նշված «Հայկական ջարդերը 1894-96թթ» ժողովածուն, որն ընդգրկում է շուրջ 35 հոդված, հրատարակվել է 2004թ., Դետրոյթի «Վանի» պետական համալսարանի կողմից։ 2011թ. արժանացել է ՀՀ «Մխիթար Գոշ» մեդալի: Մահացել է Երևանում: