ՎԱՀԵ ԳՈԴԵԼ

Ծնվել է 1931թ. օգոստոսի 16-ին, Շվեյցարիայի Ժնև քաղաքում: Շվեյցարացի լեզվաբան, հայագետ Ռոբեր Գոդելի և պոլսահայ Մելինե Փափազյանի որդին է, դերասան, ռեժիսոր Արմեն Գոդելի եղբայրը։ 1955թ. ավարտել է Ժնևի համալսարանի պատմագիտական ֆակուլտետը։ 1954թ. հրատարակել է «Խայթոցներ» անդրանիկ գիրքը։ Հեղինակել է շուրջ երկու տասնյակ բանաստեղծական ժողովածուներ. «Մարդը մարդկանց մեջ» (1958թ., արժանացել է Պրահայի միջազգային ուսանողական միության մրցանակին), «Մասնավոր նշաններ» (1969թ.), «Վառվող մոխիրներ» (1970թ.), «Կտրած ստվերներ» (1974թ.), «Փոշիներ» (1977թ.), «Հայկական թղթեր» (1979թ.), «Իրողություն և շարժում» (1983թ.), «Ոսկե ժամ» (1985թ.), «Բնական սահմաններ» (1986թ.), «Ձայն Հայաստանին» (1987թ.) և այլն։ 1967թ. գրված «Հայաստան» պոեմը նվիրված է Հայոց ցեղասպանության (1915թ.) 50-ամյակին։ Թարգմանել և ֆրանսերեն առանձին ժողովածուներով լույս է ընծայել Գրիգոր Նարեկացու, Նահապետ Քուչակի, Դանիել Վարուժանի երկերը։ «Ձայն Հայաստանի» ժողովածուով ներկայացրել է հայ բանաստեղծության ծաղկաքաղ։ Գրել է հոդվածներ, ուղեգրություններ, գրախոսականներ` նվիրված Հայաստանին, հայ գրականությանը: Հայ քերթության լավագույն էջերը՝ գողթան երգերից մինչև նոր գրականություն, նրա թարգմանությամբ լույս են տեսել ֆրանսերեն, հաղորդվել են շվեյցարական ռադիոյով։ Գրողի ստեղծագործության մեջ նկատվող հայկականությունը գալիս է ոչ միայն «մայրական ճյուղից»։ Փոքրուց տան մեջ հայերենը ֆրանսերենի և մի շարք այլ եվրոպական լեզուներին հավասար խոսվել է։ Իր պոեզիայի, գրականության շեշտված հայկականության մասին նա խոսել է բազմիցս, իր տարբեր հարցազրույցներում, հոդվածներում անդրադարձել է իր «երկրորդ էությանը», ինչպես անվանում է ինքը։

ԲԱԺԻՆՆԵՐ

• ԱՐԱԿԱՆ
• ԻԳԱԿԱՆ
• ՄԱՆԿԱԿԱՆ

ՄԱՍՆԱԿՑԻՐ ՔԱՍԹԻՆԳԻ