Սամվել Գանթարյան
Բառարանագիր, թարգմանիչ
Սեդրակ Մանդինյան
Դերասան, գրող
Ստեփան Լիսիցյան
Ազգագրագետ, պատմաբան, թարգմանիչ
Դավիթ Չիսլյան
Ճարտարապետ
Էլիզա Գյուլեսերյան
Դերասանուհի, մանկավարժ
Տիգրան Սիմոնյան
Գեղանկարիչ
Գրիգոր Ազիզյան
Գեղանկարիչ
Շաքե Վարթենիսյան
Օպերային երգչուհի
Զավեն Տատինցյան
Բեմադրիչ
Վլադիմիր Բարխուդարյան
Պատմաբան
Սարգիս Հարությունյան
Բանասեր, ազգագրագետ
Ներսես Մկրտչյան
Լեզվաբան, արևելագետ
Շահում Ղազարյան
Դերասան
Ֆելիքս Բախչինյան
Գրականագետ, թարգմանիչ
Վազգեն Ասատրյան
Բաս-կիթառահար
Վահրամ Սահակյան
Դրամատուրգ, կինոռեժիսոր
Ռաֆայել Ղազանչյան
Հաղորդավար
Մարինա Սուլթանյան
Հաղորդավար, պրոդյուսեր
Միհրան Ծառուկյան
Երգիչ, դերասան
Արտակ Վարդանյան
Հաղորդավար, լրագրող
Նարե Գևորգյան
Երգչուհի
ՎԱՀԱԳՆ ՏԱՏՐՅԱՆ
Պատմաբան, սոցիոլոգ
26 մայիս, 1926 - 3 օգոստոս, 2019
Վահագն Դադրյան
Ծնվել է Կոստանդնուպոլսում: Ավարտել է Բեռլինի համալսարանի մաթեմատիկայի, Վիեննայի համալսարանի պատմության և Ցյուրիխի համալսարանի միջազգային իրավունքի ֆակուլտետները։ 1970-91թթ սոցիոլոգիա է դասավանդել Նյու Յորքի համալսարանում, միաժամանակ եղել է Հարվարդի համալսարանի Միջին Արևելքի ուսումնասիրությունների և Մասսաչուսեթսի Տեխնոլոգիայի միջազգային ուսումնասիրությունների կենտրոնների ավագ գիտաշխատող: 1990-ական թվականներին եղել է Հ.Գուգենհեյմի ցեղասպանության ուսումնասիրությունների ծրագրի տնօրենը, 1991թ-ից՝ Զորյան ինստիտուտի (Տորոնտո և Քեմբրիջ) ցեղասպանության հետազոտություններիծրագրի գիտական տնօրենը։ Եղել է համեմատական ցեղասպանագիտության հիմնադիրներից։ Հատկապես արժեքավոր են նրա «Հայկական ցեղասպանությունը խորհրդային և պատմագիտական քննարկումներով» (հայերեն, 1995թ.), «Հայոց ցեղասպանության մեջ գերմանական պատասխանատվությունը։ Պատմական ապացույցի ստուգաբանություն» (անգլերեն, 1996թ.), «Ցեղասպանության երաշխիքը։ Թուրք-հայկական հակամարտության գլխավոր բաղադրատարրեր» (անգլերեն, 1998թ.) մենագրությունները։ Միջազգային իրավունքի համատեքստում հայոց ցեղասպանության վերլուծությանն է նվիրված «Ցեղասպանությունը որպես ազգային և միջազգային իրավունքի հիմնահարց։ Հայկական հարցը Առաջին աշխարհամարտի տարիներին և նրա նկատմամբ ժամանակակից իրավական վերաբերմունքը» (անգլերեն, 1989թ.) գործը։ Ցեղասպանության հարցերին նվիրված դասախոսություններով հանդես է եկել աշխարհի բազմաթիվ համալսարաններում, գիտական և հասարակական մի շարք կենտրոններում, միջազգային դատական ատյաններում։ 1998թ-ից եղել է ՀՀ ԳԱԱ արտասահմանյան անդամ: 1995թ. արժանացել է ՀՀ ԳԱԱ պատվավոր դոկտորի կոչման, 1998թ.՝ ՀՀ «Մովսես Խորենացի» մեդալի, 2001թ.՝ Հարվարդի համալսարանի «Վերիտաս» ոսկե մեդալի, 2002թ.՝ Ռուսաստանի հայերի միության ոսկե մեդալի, 2003թ.՝ ՀՀ ԳԱԱ ոսկե հուշամեդալի և Իտալիայի «Ճշմարիտները հայերի համար» կոմիտեի Ֆրիտյոֆ Նանսենի ոսկե հուամեդալի, 2005թ.՝ Ցեղասպանագետ գիտնականների միջազգային ասոցիացիայի մրցանակին և Հայ եկեղեցու «Սուրբ Սահակ-Սուրբ Մեսրոպ» մեդալի, 2009թ.՝ ՀՀ նախագահի ոսկե մեդալի: Մահացել է Նյու Յորքում:
