ԱՎԱԳ ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ

5 օգոստոս, 1932 - 21 հուլիս, 2010

Ծնվել է Հայաստանի Ելփին գյուղում (այժմ՝ ՀՀ Վայոց ձորի մարզում): 1955թ. ավարտել է Երևանի Խ.Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական ինստիտուտը։ 1958-94թթ եղել է ՀՊՄՀ դասախոս, 1973-79թթ՝ նախադպրոցական մանկավարժության և հոգեբանության, 1985-94թթ՝ հայոց լեզվի և գրականության ֆակուլտետների դեկանը։ 1991թ. հիմնադրել է Երևանի «Հրաչյա Աճառյան» համալսարան և եղել ռեկտորը։ 2001թ. ստացել է բանասիրական գիտությունների դոկտորի գիտական աստիճան (1997թ-ից՝ պրոֆեսոր)։ 1994թ-ից եղել է Փարիզի «Արարատ», 2000թ-ից՝ Տեղեկատվայնացման միջազգային ակադեմիաների, 1997թ-ից՝ Նյու Յորքի ԳԱ, 1999թ-ից՝ ՀՀ ՄԳԱ-ի անդամ։ Աշխատությունները վերաբերում են հայ նորագույն գրականության հարցերին։ 1999թ. ճանաչվել է ԱՄՆ կենսագրական ինստիտուտի «Տարվա մարդ»։ Հրատարակվել են նրա «Ժամանակակից գյուղը և վիպագրությունը» 1967թ., «Ավետիք Իսահակյանի սիրերգությունը» 1985թ., «Ավետիք Իսահակյանի հայրենասիրական պոեզիան» 1987թ., «Ավետիք Իսահակյանի պոեզիան» 2000թ., «Ելփին» (գյուղի պատմությունը, 1999թ.) գրքերը: Մահացել է ՀՀ Կոտայքի մարզի Ձորաղբյուր գյուղում: