ԳՈՒՐԳԵՆ ՇԱՀՆԱԶ

25 մայիս, 1914 - 20 փետրվար, 1978

Գուրգեն Շահնազարյան

Ծնվել է Արևմտյան Հայաստանի Բիթլիսի վիլայեթի Բարս գյուղում: 1933թ. ավարտել է Կիրովաբադի մանկավարժական տեխնիկումը։ 1933-37թթ սովորել է Մոսկվայի Կրուպսկայայի անվան կոմունիստական դաստիարակության ակադեմիայում։ 1941-44թթ ծառայել է խորհրդային բանակում, մասնակցել Երկրորդ համաշխարհային պատերազմին։ 1946թ. ավարտել է Երևանի Խ.Աբովյանի անվան հայկական մանկավարժական ինստիտուտի պատմագրական ֆակուլտետը։ 1946-52թթ ուսուցչություն է արել Հայաստանի Վեդու և Ադրբեջանի Շամխորի շրջաններում։ 1952-54թթ որպես մեթոդիստ աշխատել է Երևանի հեռակա մանկավարժական ինստիտուտում, 1954թ.՝ Հայաստանի մշակույթի նախարարության բուհերի բաժնում։ 1954-78թթ աշխատել է ՀԽՍՀ Նախարարների խորհրդի հեռուստատեսության և ռադիոհաղորդումների պետական կոմիտեում։ 1964թ-ից եղել է Հայաստանի գրողների միության անդամ: Հրատարակվել են նրա «Հողը կանչում է» (1958թ.), «Քեզնով հպարտ» (1963թ.), «Այսպես եմ սիրում» (1969թ.) բանաստեղծությունների ժողովածուները։ Մահացել է Երևանում։

ԲԱԺԻՆՆԵՐ

• ԱՐԱԿԱՆ
• ԻԳԱԿԱՆ
• ՄԱՆԿԱԿԱՆ

ՄԱՍՆԱԿՑԻՐ ՔԱՍԹԻՆԳԻ