
Գերգե Ասաքի
Բանաստեղծ, արձակագիր, նկարիչ, թարգմանիչ

Գյուտ Աղանյանց
Պատմաբան, ազգագրագետ, թարգմանիչ, եկեղեցական գործիչ

Տիգրան Հովհաննիսյան
Թարգմանիչ, իրավաբան

Նար-Դոս
Արձակագիր

Արտակ Դարբինյան
Հրապարակագիր, լրագրող

Արշավիր Խոնդկարյան
Թարգմանիչ

Հովհաննես Թադևոսյան
Գեղանկարիչ

Սարմեն
Բանաստեղծ

Գրիգոր Բոյաջիև
Թատերագետ, թատերական քննադատ

Ալեքսանդր Փաշայան
Լեզվաբան

Լուսին Ամարա
Օպերային երգչուհի

Հենրիկ Սևան
Բանաստեղծ, մանկագիր, թարգմանիչ

Գալուստ Գալոյան
Պատմաբան

Գագիկ Հովունց
Կոմպոզիտոր

Աշոտ Մելքոնյան
Գեղանկարիչ

Բելլա Եսաջանյան
Լեզվաբան

Վերժինե Սվազլյան
Ազգագրագետ, բանահավաք

Գևորգ Մուրադյան
Դիրիժոր

Գայանե Զախարյան
Դերասանուհի

Տիգրան Սանոյան
Թմբկահար

Ալինա Կիրակոսյան
Երգչուհի

Պայքար Չախոյան
Թմբկահար
ԳԱԲՐԻԵԼ ՆԱՀԱՊԵՏՅԱՆ

27 հունվար, 1857 - 29 մայիս, 1939
Ստեփան Նահապետյան
Ծնվել է Հայաստանի Քյավթառլու (այժմ՝ ՀՀ Շիրակի մարզի Փանիկ) գյուղում: 1869թ. մեկնել է Վենետիկի Սբ. Ղազար կղզի, 1874թ. դարձել Վենետիկի Մխիթարյան միաբանության անդամ, 1877թ. ձեռնադրվել քահանա։ 1877-83թթ սովորել է Հռոմի համալսարանի փիլիսոփայության ֆակուլտետում։ 1883-85թթ և 1921-23թթ եղել է Վենետիկի Մուրատ-Ռափայելյան վարժարանի ուսուցիչ և տեսուչ, 1919-20թթ՝ «Բազմավեպ»-ի խմբագիրը, 1928-30թթ և 1935-36թթ՝ Փարիզի Մուրատյան վարժարանի տեսուչը։ 1907թ. հրատարակել է «Ուղղագրությունք ազգային մատենագրաց» գիրքը, որն ամփոփում է հայ պատմիչների գործերի տեքստաբանական ուսումնասիրություններն ու դրանց հետ կապված գիտական բանավեճերը։ Լույս է ընծայել նաև «Սուրբ Մեսրոպ և Հայաստանի Ոսկեդարը» (1914թ.) աշխատությունը «Վենետկո Մխիթարյան հանձնաժողովին կարծիքը հայերեն ուղղագրության մասին» (1927թ., Վարդան Հացունու և Արսեն Ղազիկյանի հեղինակակցությամբ) գրքույկը, «Քրիստոնեական ճարտարապետություն» (1930թ.) մենագրությունը։ Վերջինիս մեջ հենվելով փաստական նյութի վրա, ձգտել է ապացուցել, որ գմբեթավոր ճարտարապետության բնօրրանը Հայաստանն է։ Մահացել է Վենետիկում: