
Պերճ Պռոշյան
Արձակագիր

Ալեքսանդր Արաքսմանյան
Արձակագիր, դրամատուրգ, թատերագետ

Լևոն Մանասերյան
Գեղանկարիչ

Հենրիկ Առաքելյան
Ճարտարապետ

Ալեքսանդր Գևորգյան
Գեղանկարիչ

Կարլեն Դալլաքյան
Գրականագետ, բանասեր

Ժասմեն Մսրյան
Դերասանուհի

Հենրիկ Հովհաննիսյան
Թատերագետ, հաղորդավար

Նվարդ Վարդանյան
Թարգմանիչ

Տաթևիկ Հովհաննիսյան
Երգչուհի

Արփինե Բեկջանյան
Երգչուհի

Արա Մարտիրոսյան
Երգիչ

Սևակ Ավագյան
Պարող
ԽՈՐԵՆ ՏԵՐ-ՀԱՐՈՒԹՅԱՆ

2 ապրիլ, 1909 - 17 փետրվար, 1991
Ծնվել է Արևմտյան Հայաստանի Խարբերդ նահանգի Աշոտավան գյուղում: 1921թ. հաստատվել է ԱՄՆ-ի Մասաչուսեթս նահանգի Վուսթր քաղաքում: Սովորել է տեղի միջնակարգ, նաև Վուսթրի արվեստի թանգարանին կից գեղարվեստի դպրոցներում: 1930թ. մեկնել է Ջամայկա, և մի քանի տարի բնակվել է այնտեղ: Արևադարձային պերճաշուք գունագեղությունը որոշիչ է դարձել նրա արվեստի ձևավորման հարցում: Ստեղծագործել է ոչ միայն քանդակագործության, այլ նաև գրաֆիկայի և գեղանկարչության ասպարեզներում: Նրա ստեղծագործության ողջ հյուսվածքի միջով անցնող առանցքային թեմաներ կան՝ ընտանիք, մայրություն, ոճրագործություն, եղեռն, պատերազմ: Ունեցել է բազմաթիվ անհատական ցուցահանդեսներ (ԱՄՆ, Ջամայկա, Անգլիա, Շոտլանդիա, Իտալիա, Ֆրանսիա): 1929թ-ից մասնակցել է համաշխարհային ճանաչում ունեցող արվեստագետների հետ համատեղ ցուցահանդեսներին (Մայոլ, Դեսպիո, Պիկասո, Գաբո, Լիպշից), արժանացել է տասնյակ մրցանակների: Նրա արվեստն ըստ արժանվույն գնահատվել է արվեստի քննադատների կողմից, լայն արձագանք է գտել ամերիկյան և այլ երկրների մամուլում: Առաջին անգամ Հայաստան է այցելել 1970թ., Արտասահմանյան երկրների հետ բարեկամության և մշակութային կապերի հայկական ընկերության հրավերով: 1971թ. Երևանում ներկայացել է անհատական ցուցահանդեսով, որը բացվել է Երևանի նկարչի տանը: Ստեղծագործությունները գտնվում են տարբեր թանգարաններում և մասնավոր հավաքածուներում, մոնումենտալ աշխատանքները տեղադրված են ԱՄՆ-ի մի քանի քաղաքներում. «Փոքր Մհեր», «Գյուտարար» (Ֆիլադելֆիա), նաև Հայաստանում. «Վերածնված Հայաստան» (Երևան): Լավագույն գործերից են՝ «Ցեղասպանություն», «Լեդան և կարապը», «Լեռների մայրը», «Պտղաբերություն», «Ծովային թռչունը և ձուկը»: Քանդակագործի ստեղծագործությունը շատ ինքնատիպ է և անհատական: Այդ անհատականությունը բխում է նրա արվեստի ազգային էությունից, ինչը չի խանգարում այն բնորոշել որպես համամարդակային նշանակություն ունեցող արվեստ: Իր շատ ձեռնարկումներում նա ուղղորդվել է համաշխարհային ժառանգության ավանդույթներով և լավագույն աշխատանքները այդ ժառանգության ժամանակակից հայացքով ընկալման արդյունքն է: Ըմբռնելով հայ քանդակագործության ընդհանուր ոճը, փորձել է ստեղծագործել նոր ժամանակների գաղափարական համատեքստում: 1983թ. իր գործերը տեղափոխել է Հայաստան (90 քանդակ, 160 գրաֆիկական աշխատանք, 17 գեղանկար): Նրա անհատական ցուցահանդեսը բացվել է Հայաստանի ազգային պատկերասրահի Էջմիածնի մասնաճյուղում: Այս բոլոր գործերը նվիրել է ՀԱՊ-ին, իսկ 1994թ. Էջմիածնի մասնաճյուղում բացվել է նրա ստեղծագործությունների մշտական ցուցադրությունը: Մահացել է Նյու Յորքում, դժբախտ պատահարի՝ ավտովթարի հետևանքով: