Սիմոն Ճուլարտյան
Բանահավաք, բանասեր
Հովսեփ Աթաբեկյանց
Հրապարակախոս, թարգմանիչ, գյուղատնտես
Ալեքսանդր Սպենդիարյան
Կոմպոզիտոր, դիրիժոր
Տիգրան Խրլոպյան
Մշակութային գործիչ, արձակագիր
Արշալույս Գույումջյան
Դերասանուհի, մշակութային գործիչ
Արմեն Գուլակյան
Բեմադրիչ, դրամատուրգ
Մարիամ Ասլամազյան
Գեղանկարչուհի
Առլեն Ֆրենսիս
Դերասանուհի
Գուրգեն Հովնան
Գրականագետ
Մայքլ-Հակոբ Հակոբյան
Կինոռեժիսոր
Անջելո Էֆրիկյան
Ջութակահար, դիրիժոր, երաժշտագետ
Գրիգոր Գարեգինյան
Լեզվաբան
Աիդա Դումանյան
Օպերային երգչուհի
Վահե Ահարոնյան
Դաշնակահար
Սուսաննա Կարապետյան
Երգահան, քանոնահար
Ռուբեն Եսայան
Քանդակագործ
Հովհաննես Զատիկյան
Արձակագիր, պատմաբան
Անահիտ Ֆլջյան
Արվեստաբան
Արարատ Սարգսյան
Գեղանկարիչ
Ալբինա Համբարձումյան
Երգահան, երաժիշտ
Սամվել Դանիելյան
Դերասան
Արմեն Գրիգորյան
Մանկագիր
Աննա Կոստանյան
Երգչուհի
ԼԵՎՈՆ ՄԵԼԻՔՍԵԹ-ԲԵԿ
Պատմաբան, բանասեր, մատենագետ, հնագետ
26 սեպտեմբեր, 1890 - 3 սեպտեմբեր, 1963
Ծնվել է Թիֆլիսում: 1908թ. ավարտել է Թիֆլիսի ռեալական ուսումնարանը, 1913թ.` Օդեսայի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետը: 1913-21թթ աշխատել է Թիֆլիսի տարբեր ուսումնական հաստատություններում, հնագիտական ու ազգագրական ընկերություններում։ 1922թ-ից եղել է Թիֆլիսի համալսարանի հայկական բանասիրության ամբիոնի դոցենտ, ապա` անփաիոխ վարիչը։ Հայագիտական ու վրացագիտական առարկաներ է դասավանդել Թիֆլիսի, Բաքվի, Երևանի համալսարաններում ու ինստիտուտներում, մասնակցել է հնագիտական գիտարշավների։ 1913թ-ից աշխատակցել է Նիկողայոս Մառի խմբագրած «Խրիստիյսնսկի Վոստոկ» հանդեսին։ Հրապարակել է բազմաթիվ աշխատություններ, հոդվածներ հայերեն, վրացերեն, ռուսերեն լեզուներով։ Նշանավոր է «Վարդապետք Հայոց Հյուսիսային Կողմանց» (1928թ.) երկը, որում քննել է 11-13-րդ դարերի հայ-վրացական պատմական, մշակութային ու մատենագրական հարաբերությունները։ 1941թ. հրատարակել է «Հայոց հին գրականության պատմություն» ձեռնարկը։ Հայագիտության կարևոր նվաճումներից է «Վրաց աղբյուրները Հայաստանի ու հայերի մասին» (հ.1-3, 1934-55թթ) աշխատությունը, որում վրացական աղբյուրներից քաղվածո բնագրերի թարգմանությունն ուղեկցվում է պատմաբանասիրական, աղբյուրագիտական ծանոթագրություններով և այլն։ Կատարել է նաև բնագրական հրապարակումներ, որոնցից առավել նշանակալի են Գրիգոր Պարթևի «Վարքի», Մխիթար Գոշի «Դատաստանագրքի» և Ստեփանոս Օրբելյանի «Պատմության» ընդարձակ հատվածի 13-րդ դարի վրացական թարգմանությունների հետազոտությունն ու տպագրությունը։ Ուսումնասիրել է Թիֆլիսի շրջակայքի հայկական հնությունները, Արմազիի, Թռեղքի, Սևանի, Գարենլայի պատմաճարտարապետական հուշարձանները։ Խոշոր ծառայություն է մատուցել կովկասագիտությանը «Մեգալիթյան մշակույթը Վրաստանում» (1938թ.), «Վրաստանի պատմության գրավոր աղբյուրների հրապարակումները» (1942թ.) և «Մեգալիթյան մշակույթը Վրաստանում և նրա վերապրուկները Ռուսթավելու դարաշրջանում» (1943թ.) արժեքավոր աշխատություններով։ Զբաղվել է նաև հայ ու վրաց գրականությունների պատմությամբ, կատարել թարգմանություններ հայերենից վրացերեն և հակառակը։ 1945թ-ից եղել է Հայաստանի ԳԱ թղթակից անդամ։ Մահացել է Թբիլիսիում:
