
Գևորգ Ախվերդյան
Բանասեր, բժիշկ, տնտեսագետ

Խորեն Ստեփանե
Բանաստեղծ

Ալեքսանդր Աբելյան
Դրամատուրգ, թատերական գործիչ

Հմայակ Արծաթբանյան
Գեղանկարիչ

Արաքսյա Գյուլզադյան
Երգչուհի

Արաքսի Օհանյան
Դերասանուհի, բեմադրիչ

Հրաչյա Մեքինյան
Բեմանկարիչ, դերասան

Սերգո Միկոյան
Պատմաբան

Գայանե Մամաջանյան
Գեղանկարչուհի

Լյուդվիգ Ավետիսյան
Գեղանկարիչ

Գևորգ Սարգսյան
Գեղանկարիչ

Վահե Խաչատրյան
Կինոռեժիսոր, կոմպոզիտոր

Արմինե Գրիգորյան
Երգչուհի, դերասանուհի

Լուսինե Մարտիրոսյան
Ռեժիսոր, պրոդյուսեր

Էրիկ Կարապետյան
Երգիչ
ՆԻԿՈԼ ԱՂԲԱԼՅԱՆ

24 մարտ, 1873 - 15 օգոստոս, 1947
Ծնվել է Թիֆլիսում: Ավարտել է Թիֆլիսի Ներսիսյան դպրոցն ու Էջմիածնի Գևորգյան ճեմարանը, սովորել Մոսկվայի, Լոզանի, Սորբոնի համալսարաններում: Եղել է ուսուցիչ Կաղզվանում, Ագուլիսում, Շուշիում ու Թիֆլիսում, իսկ Թավրիզում` Ազգային վարժարանի տնօրենը: 1913թ. Թիֆլիսում հրատարակել է «Նոր հոսանք» հանդեսը, խմբագրել «Հորիզոն» թերթը, եղել է «Վերնատուն» գրական խմբակի և Հայ գրողների միության անդամ: 1890-ական թվականներից «Մուրճ» պարբերականում տպագրել է գրական-քննադատական հոդվածներ: Հետևել է ռուս հեղափոխական ժողովրդավարների գեղագիտությանը, որի դիրքերից էլ արծարծել է հայ և ռուս գրականությունների, հայոց լեզվի զանազան խնդիրներ` «Բանասերի հուշագիրք» (1937-38թթ), «Գրական-քննադատական երկեր» (1959թ.), «Ամբողջական երկեր» (4 հատոր, 1959-70թթ): 1914թ եղել է Ազգային բյուրոյի և հայ կամավորական գնդերի կարգադրիչ մարմնի անդամ, զբաղվել է հայ գաղթականների հարցերով: Չի ոգևորվել 1917թ. Փետրվարյան հեղափոխությամբ և համոզված է եղել, որ հայ ժողովուրդը պետք է ապավինի միայն սեփական ուժերին և հույսեր չկապի Ռուսաստանի հետ: 1918թ, Հայաստանի Հանրապետության հռչակումից հետո, ընտրվել է խորհրդարանի անդամ, եղել է Հայ Հեղափոխական Դաշնակցություն կուսակցության ղեկավարներից: 1919-20թթ եղել է Հայաստանի առաջին հանրապետության լուսավորության և արվեստի նախարարը: Նրա անմիջական ջանքերով 1919թ. հիմնադրվել է Երևանի պետական համալսարանը: 1921թ. փետրվարի 9-ին բանտարկվել է, ազատվել է Փետրվարյան հակախորհրդային ապստամբության պարտությունից հետո և տարագրվել: 1930թ-ից բնակվել է Բեյրութում, եղել է Նշան Փալանջյան ճեմարանի տնօրենը: Արժեքավոր է նրա գրականագիտական «Պատմություն հայոց գրականության» (1947թ.) աշխատությունը: «Սայաթ-Նովայի հետ» (1966թ.) ուսումնասիրության մեջ անդրադարձել է Սայաթ-Նովայի կյանքի նորահայտ էջերին, համակողմանիորեն վերլուծել նրա ստեղծագործությունը: Գրել է նաև աշխատություններ` նվիրված քաղաքականությանը, դաշնակցական կուսակցությանը` «Մտածումներ Հ.Յ.Դաշնակցության մասին» (1929-30թթ), «Մեր կանոնագիրը» (1937թ.), «Կրկին մեր կանոնագիրը» (1937թ.): Մի շարք հոդվածներում լուսաբանել է Հայկական հարցը: Մահացել է Բեյրութում: 1991թ-ից Երևանում գործում է ՀՅԴ «Նիկոլ Աղբալյան» ուսանողական միությունը: Աղբալյանի անունով են կոչվել դպրոց Երևանում, ՀՅԴ ակումբներ` Հայաստանում և արտերկրում: