ԼԵՎՈՆ ՄԱՆԱՍԵՐՅԱՆ

3 հունիս, 1925 - 12 սեպտեմբեր, 2019

Ծնվել է Վաղարշապատում (այժմ` Էջմիածին): 1942թ. ավարտել է տեղի միջնակարգ դպրոցը, որից հետո դասավանդել է դպրոցում: 1943-44թթ մասնակցել է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմին: 1951թ. եղել է Էջմիածնի թատրոնի դերասան: 1953թ. ավարտել է Երևանի գեղարվեստաթատերական ինստիտուտը: 1958թ. դարձել է Հայաստանի նկարիչների միության անդամ: 1963թ-ից դասավանդել է Երևանի ճարտարապետաշինարարական ինստիտուտում (2006թ-ից` պրոֆեսոր): 1975-91թթ եղել է ամբիոնի վարիչ: Ստեղծագործել է հիմնականում գրաֆիկայի բնագավառում: Ուշագրավ գործերից են` «Դանթեական առասպել» (ըստ Ե.Չարենցի, նկարաշար), «Լիլիթ», «Անանդան և մահը» (երկուսն էլ` ըստ Ա.Իսահակյանի), «Իմ ժողովուրդ», «Երազանք» (բոլորը` վիմագրություն) և այլն: Ստեղծել է նաև գեղանկարական թեմատիկ-կոմպոզիցիոն գործեր, բնանկարներ, նատյուրմորտներ, դիմանկարներ` «Աշուն», «Կեսօր», «Սայաթ-Նովա» և այլն: Նկարազարդել է ավելի քան 200 գիրք: Մասնակցել է մի շարք տեղական և միջազգային ցուցահանդեսների, արժանացել մրցանակների, մեդալների: 1983թ. արժանացել է Հայաստանի վաստակավոր նկարչի կոչման, 2009թ.` ԵՊՃՇԻ ոսկե մեդալի: Մահացել է Երևանում: