ՀՐԱՉՅԱ ՍԱՐԻԲԵԿՅԱՆ

Ծնվել է 1979թ. հունվարի 24-ին, ՀՀ Կիրովական (այժմ՝ Վանաձոր) քաղաքում: 2004թ. պաշտպանել է «Մարդու օտարման պրոբլեմը ժամանակակից հայ արձակում» թեմայով ատենախոսություն և ստացել բանասիրական գիտությունների թեկնածուի գիտական աստիճան: 2004-05թթ դասավանդել է Երուսաղեմի Ժառանգավորաց վարժարանում, 2006թ.` Երևանի Վ.Բրյուսովի անվան օտար լեզուների պետական համալսարանում: Դասավանդում է Վենետիկի Մխիթարյան միաբանության Երևանի վարժարանում: 2008-09թթ խմբագրել է «Գրքերի աշխարհ» թերթը: 2009թ-ից ՀՀ ԳԱԱ Մ.Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտի սփյուռքահայ գրականության ուսումնասիրման բաժնի վարիչն է, «Գրական սփյուռք» տարեգրքի խմբագիրը, ինստիտուտի գիտական խորհրդի անդամ: Վարել է «Ազգ» թերթի «Գրքերի տեսություն», «Ֆորում» ամսագրի կինոյի, «Սինեմարտ» ամսագրի գրքերի տեսության («Պրոսպերոյի գրքերը» խորագրով) էջերը: 1997թ. «Երկունք» թերթում տպագրվել է նրա «Մարդը, որն ինքնաթիռ էր նկարում» առաջին պատմվածքը: Տպագրվել է նաև «Գրական թերթ», «Գրեթերթ», «Նարցիս», «Գարուն», «Գրանիշ» պարբերականներում և արդի հայ արձակի «18-33» անթոլոգիայում: Հրատարակվել են նրա «Գուշակություններ հայելիներով» (2003թ.), «Հովհաննես Պետրոսյան» (2009թ.), «Երկվորյակների արևը» (2012թ.) գրքերը: 2003թ-ից Հայաստանի ժուռնալիստների, 2007թ-ից՝ Հայաստանի գրողների միությունների անդամ է: 2008թ. արժանացել է «Հայը 21-րդ դարում» մրցանակաբաշխության «Լավագույն անտիպ վեպ», 2010թ.` «Նարցիս» հանդեսի մրցանակաբաշխության «Լավագույն պատմվածք» («Կույրինը՝ կույրին») մրցանակներին: