ԳԵՎՈՐԳ ԱԲՈՎ

27 նոյեմբեր, 1897 - 11 մարտ, 1965

Գևորգ Աբովյան

Ծնվել է Թիֆլիսում: Սովորել է տեղի Ներսիսյան դպրոցում: Եղել է գրական «Երեքի խմբակ»-ի (Եղիշե Չարենց, Գևորգ Աբով, Ազատ Վշտունի) անդամներից, Խորհրդային Հայաստանի գրական առաջին մանիֆեստի` «Երեքի դեկլարացիա»-ի (1922թ.) հեղինակներից: 1925-31թթ եղել է Հայաստանի պրոլետգրողների ասոցացիայի քարտուղարը, 1928-31թթ` Երևանի առաջին պետական թատրոնի տնօրենը, 1934-36թթ` Հայաստանի ԽՍՀ լուսժողկոմի տեղակալը, 1940-52թթ` Երևանի Մատենադարանի տնօրենը (1937թ-ից` պրոֆեսոր), 1961-64թթ` ՀՀ ԳԱ «Տեղեկագիր հասարակական գիտությունների» հանդեսի խմբագիրը: 1934թ-ից եղել է Հայաստանի գրողների միության անդամ: Ռուսերեն առանձին գրքով լույս են տեսել նրա «Խաչատուր Աբովյան» (1948թ.), «Գաբրիել Սունդուկյան» (1953թ.) գրքերը: Հայկական միջնակարգ դպրոցի 10-րդ դասարանի համար կազմել և խմբագրել է «Խորհրդային գրողներ» գրականության քրեստոմատիան (1937թ., 1938թ., 1940թ., 1945թ.): Հրատարակվել է նրա «Միայն կինը» (բանաստեղծություններ, 1919թ.), «Դանակը բկին» (1923թ.), «Եդինի ֆրոնտ» (քաղաքական ագիտկա, 1924թ.), «Պատմվածքներ» (1928թ.), «Դաշնակցությունն անցյալում և այժմ» (1929թ., 1930թ.), «Ճակատում և թիկունքում» (1943թ.), «Սիրո և արդարության երգիչը` Սայաթ-Նովան» (1945թ.), «Գաբրիել Սունդուկյան» (կյանքն ու գործունեությունը, 1953թ.), «Առաջին կոմունարը» և այլ ստեղծագործություններ: Կատարել է մի շարք թարգմանություններ Մաքսիմ Գորկու, Ջամբուլի, Վլադիմիր Մայակովսկու, Միխայիլ Լերմոնտովի, Իվան Կռիլովի, Ալեքսանդր Գրիբոյեդովի, Նիկոլայ Նեկրասովի և այլ գրողների ստեղծագործություններից: 1945թ. արժանացել է Հայաստանի արվեստի վաստակավոր գործչի կոչման: Մահացել է Երևանում: