ՀԱԿՈԲ ՄԵՂԱՊԱՐՏ

15 - 16-րդ դար

Եղել է հայ առաջին տպագրիչը, հայկական տպագրության սկզբնավորողը և հիմնադիրը: 1512-13թթ Վենետիկում գործել է սարքավորած առաջին հայկական տպարանը, որտեղ լույս է ընծայել հավանաբար 6 գիրք, որոնցից պահպանվել են 5-ը: Տպագիր գրքերից առաջինը` «Ուրբաթագիրքը», աղոթքների ու մաղթանքների ժողովածու է, որտեղ ընդգրկված են ընդարձակ հատվածներ ավետարանից, մի հատված Գրիգոր Նարեկացու «Մատյան ողբերգության» պոեմից: Այնուհետև տպագրել է «Աղթարք», «Պարզատումար», «Տաղարան», «Պատարագատետր» գրքերը, որը ներկայացնում է պատարագի կարգը հայ եկեղեցում: «Պարզատումարը» 1512թ-ից հաջորդ 36 տարվա անշարժ տոմարացույցն է: «Տաղարանը» հայ միջնադարյան տաղերգության ժողովածու է, որտեղ ընդգրկված են Ներսես Շնորհալու, Ֆրիկի, Հովհաննես Թլկուրանցու, Մկրտիչ Նաղաշի ստեղծագործություններից: Տպագրած գրքերի էջերը գեղեցիկ զարդանախշված են և դրոշմված են 4 մեծ և 24 փոքր զարդեր, մի շարք պատկերներ, զարդագրեր: Տպագրությունը երկգույն է` սև ու կարմիր: Գրքերը փոքր են` կաշվե զարդանկար կազմերով: Վերջին էջերին տպագրիչի տպանշանն է` լատիներեն D.I.Z.A. տառերով` Dei Servus Iakobus Zanni Armenius (Աստծու ծառա Հակոբ Ծաննի Հայ): Յուրաքանչյուր գիրք տպագրվել է մի քանի հարյուր օրինակով: Այս գրքերը Վենետիկից հայրենիք և հայաբնակ այլ վայրեր են հասցրել հայ վաճառականները: Մեղապարտի անունով Երևանում կոչվել է տպագրատուն, կանգնեցվել է նրա հուշարձանը: