ԲԱԳՐԱՏ ՄՈՒՐԱԴՅԱՆ

3 հուլիս, 1887 - 10 մարտ, 1958

Բաղդասար Մուրադյան

Ծնվել է Թիֆլիսում: 1902թ-ից խաղացել է Թիֆլիսի Մուրաշկոյի թատրոնի սիրողական, 1908-12թթ` «Նոր դրամայի», 1912-16թթ` Հայոց դրամատիկական ընկերության, 1916-19թթ` Բաքվի Հայոց կուլտուրական միության խմբերում: 1924-32թթ և 1945-48թթ աշխատել է Երևանի Գ.Սունդուկյանի անվան, 1933-40թթ` Բաքվի Լ․Երամյանի անվան, 1940-45թթ` Երևանի Պատանի հանդիսատեսի թատրոններում: Եղել է հայկական սովետական թատրոնի լավագույն հումորիստ-դերասաններից մեկը: Խաղացած ներկայացումներից են` Ա.Շիրվանզադեի «Չար ոգի» (Ոսկան), «Նամուս» (Հայրապետ), «Պատվի համար» (Սաղաթել), Գ.Սունդուկյանի «Պեպո» (Զիմզիմով), «Խաթաբալա» (Իսայի), «Քանդած օջախ» (Փարսիղ), Դ.Դեմիրճյանի «Քաջ Նազար» (Նազար), Ն.Գոգոլի «Ռևիզոր» (Բոբչինսկի), Ա․Օստրովսկու «Անմեղ մեղավորներ» (Շմագա) և այլն: 1926թ. նկարահանվել է «Շորն ու շորշորը» ֆիլմում: 1949թ-ից դասավանդել է Երևանի թատերական ինստիտուտում: 1931թ. արժանացել է Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչման: Մահացել է Երևանում: