ԼԱՄԲՐՈՆԻ ԲԵՐԴ

Լամբրոն բերդաքաղաքը գտնվում է Լեռնային Կիլիկիայում: Տարսոնից 38 կմ հյուսիս-արևմուտք՝ Տավրոսի լեռնաշղթայի Գուգլակ և Այդոս կիրճերը տանող լեռնահովիտի կենտրոնում: Լամբրոնի անառիկ բերդը կառուցված է քարաբլրի վրա: Պահպանվել են միմիյանց հաջորդող 5 մուտքերի ավերակները: Քարաբլրի հյուսիսում կառուցված միջնաբերդը բուն բերդից անջատված էր խրամով, գործածվել է շարժական կամուրջ: Լամբրոնում նշմարվում էին Սկևռա վանքի ավերակները: 11-14-րդ դա րերում Լամբրոնի հայ իշխանանիստ բերդավան էր: 11-րդ դա րի վերջին Օշին Գանձակեցին նորոգել ու կառուցապատել է Լամբրոնը և հիմնել Լամբրոնի Օշինյան իշխանությունը: 1071-1170թթ Լամբրոնի հայ իշխանները կախման մեջ էին Բյուզանդիայից, անկախանալով` վարել են Կիլիկյան հայկական իշխանությանը չմիանալու քաղաքականություն և այդ նպատակով դաշնակցել սելջուկյան թուրքերի հետ: Լևոն Բ Տարսոնում ձերբակալել է Լամբրոնի իշխանական տան անդամներին և գրավել Լամբրոնը: 14-րդ դարի սկզբին Լամբրոնը բազմամարդ քաղաք էր: Ենթադրվում է, որ եղել է Կիլիկիյան Հայաստանի գեղարվեստական արծաթագործության կենտրոններից: Մինչև 18-րդ դա րի կեսը Լամբրոնի բերդի դռան վրա պահպանվել է Կիլիկիայի հայկական թագավորության զինանշանը` զույգ առյուծներով, խաչով և հայերեն տառերով: Ամրոցի վերին մասը բարձր ժայռի տափարակ գագաթին է, իսկ մյուս մասը`կից սարահարթի վրա, որը երկու կողմից սահմանափակված է ուղղաձիգ ու տեղ-տեղ պատերի նման տաշված ժայռերով: Պարսիպներն ուժեղացված են ուղղանկյուն և կիսաշրջանաձև աշտարակներով: Մոտենալ հնարավոր է միայն արևմուտքից: Դարպասները հինգն են: Ներսում կա պալատական դահլիճ` հանդիսավոր ընդունելությունների համար: Բերդի ներսը  պարիսպներով բաժանված է առանձին մասերի` պաշտպանունակությունը ուժեղացնելու նպատակով: Լամբրոնի մատույցներոմ փոքր ամրոցների համակարգ է, որն առաջինն էր դիմակայում թշնամու հարձակմանը:

ԲԱԺԻՆՆԵՐ

• ԱՐԱԿԱՆ
• ԻԳԱԿԱՆ
• ՄԱՆԿԱԿԱՆ

ՄԱՍՆԱԿՑԻՐ ՔԱՍԹԻՆԳԻ