Եղիա Մուշեղյան

Դիվանագետ, բանահավաք

Մադաթ Պետրոսյան

Արձակագիր

Արմեն Օհանյան

Պարուհի, դերասանուհի, արձակագիր, թարգմանիչ

Արա Բեքարյան

Գեղանկարիչ, գրաֆիկ

Ռայա Խասապետյան

Արձակագիր, լրագրող, թարգմանիչ

Արթուր Ասատրյան

Երաժիշտ, պրոդյուսեր

 

 

 

 

ՋՈՆ ԿԻՐԱԿՈՍՅԱՆ

Պատմաբան, պետական գործիչ

6 մայիս, 1929 - 20 հունիս, 1985

Ծնվել է Երևանում: 1951թ. ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետը, 1954թ.՝ ԽՍՀՄ ԳԱ արևելագիտության ինստիտուտի ասպիրանտուրան (Մոսկվա): 955-62թթ գլխավորել է «Լենինյան ուղիով» ամսագրի քարոզչության բաժինը։ 1962-66թթ եղել է ՀԿԿ Կենտկոմի պրոպագանդայի և ագիտացիայի բաժնի վարիչի տեղակալը, 1966-69թթ՝ Հայաստանի Նախարարների խորհրդի ռադիոհաղորդումների և հեռուստատեսության պետական կոմիտեի նախագահը, 1969-75թթ՝ ՀԿԿ Կենտկոմի գիտության և ուսումնական հաստատությունների բաժնի վարիչը, 1975-85թթ՝ Հայաստանի արտաքին գործերի նախարարը, ՀԽՍՀ Գերագույն սովետի պատգամավոր, ԽՍՀՄ-ԳԴՀ բարեկամության ընկերության հայկական բաժանմունքի նախագահը: Նրա գիտական գործունեությունը նվիրված է հայ ժողովրդի, միջազգային հարաբերությունների, Արևելքի ժողովուրդների նոր և նորագույն պատմության հարցերին, Հայկական հարցին և Հայոց ցեղասպանությանը: 1965թ. լույս է տեսել նրա «Առաջին համաշխարհային պատերազմը և արևմտահայությունը (1914-1916թթ)» մենագրությունը, որն ունեցել է երկրորդ հրատարակություն (1967թ.) և տպագրվել նաև ռուսերեն (1971թ.)։ Մենագրությունը լույս է տեսել հայ ժողովրդի ամենաողբերգական իրադարձության՝ Հայոց ցեղասպանության 50-ամյակի հուժկու շարժման ժամանակ։ Այնուհետև հեղինակն անդրադարձել է Առաջին աշխարհամարտին անմիջականորեն նախորդող քաղաքական իրադարձություններին։ Վկայակոչելով թուրքական նոր իշխանավորների օրոք կատարված 1909թ. Ադանայի կոտորածը՝ հանգամանորեն լուսաբանել է թուրքական հակահայկական նացիոնալիզմը, նրա տարաբնույթ դրսևորումները։ Ապա հեղինակն անցել է 1912-13թթ Բալկանյան պատերազմում թուրքերի պարտության և Հայկական հարցի վերաբացման խնդրին։ Կազմել և խմբագրել է «Հայաստանը միջազգային դիվանագիտության և սովետական արտաքին քաղաքականության փաստաթղթերում. 1828-1923» (1972թ.) ժողովածուն, որն ընդգրկում է Հայաստանի միջազգային իրավական և քաղաքական պատմությանն առնչվող մեկդարյա բոլոր հիմնական փաստաթղթերը՝ 1828թ. Թուրքմենչայի պայմանագրից մինչև 1923թ. Լոզանի պայմանագիրը: 1966թ. ստացել է պատմական գիտությունների դոկտորի գիտական աստիճան (1969թ-ից՝ պրոֆեսոր): 1967թ-ից դասախոսել է սկզբում ԵՊՀ պատմության ֆակուլտետում, իսկ մեկ տարի անց, երբ հիմնադրվել է համալսարանի արևելագիտության ֆակուլտետը, աշխատանքի է անցել այնտեղ որպես դասախոս և ապա Արևելքի երկրների պատմության ամբիոնի վարիչ։ 1971թ. պարգևատրվել է Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշանով, հետմահու՝ ՀՀ Պետական մրցանակով: Մահացել է Մոսկվայում, թաղվել է Երևանում: Երևանի թիվ 20 դպրոցը անվանվել է Ջոն Կիրակոսյանի անունով: