ՀՐԱՉՅԱ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ

22 հոկտեմբեր, 1907 - 19 ապրիլ, 1969

Ծնվել է Արևմտյան Հայաստանի Կարս քաղաքում: 1924-25թթ սովորել է պրոլետկուլտի գրական բաժնում: 1949թ. ավարտել է ԽՄԿԿ Կենտկոմին կից կուսակցական բարձրագույն դպրոցը: 1931-34թթ եղել է Վրաստանի պրոլետարական գրողների ասոցիացիայի հայկական մասնաճյուղի պատասխանատու քարտուղարը, 1934թ-ից՝ Հայաստանի գրողների միության անդամ, 1938-39թթ և 1946թ.՝ Հայաստանի գրողների միության վարչության առաջին քարտուղարը, 1939-44թթ՝ «Կոմունիստ» (ռուսերեն) թերթի խմբագիրը, 1944-46թթ՝ «Պրավդա» թերթի Հայաստանի սեփական թղթակիցը, 1946-48թթ՝ Հայաստանի կինեմատոգրաֆիայի նախարարը, 1948-57թթ՝ ՀԽՍՀ Նախարարների սովետին կից հայ եկեղեցու գործերի կոմիտեի նախագահը, 1959-63թթ՝ «Սովետական Հայաստան» ամսագրի խմբագիրը, 1964-69թթ՝ ավագ գիտաշխատող ՀՀ ԳԱ Մ.Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտում։ Գրել է «Սոցիալիստական ռեալիզմի պոեզիայի հիմնադիրը» (1950թ., Վլադիմիր Մայակովսկու մասին), «Գրական ակնարկներ» (1955թ.) և այլ աշխատություններ։ Ռուսերեն լույս են տեսել նրա «Վլադիմիր Մայակովսկի» (1950թ.), «Մայակովսկին և հայ գրականությունը» (1956թ.) գրքերը: Մահացել է Երևանում: