
Գաբրիել Նահապետյան
Բանասեր, հայագետ

Գուրգեն Գաբրիելյան
Գեղանկարիչ

Պողոս Զուրաբյան
Ճարտարապետ, ճարտարագետ

Մարիա Բերոյան
Դերասանուհի

Արարատ Ղարիբյան
Լեզվաբան

Սոս Սոսյան
Դերասան

Ռուբեն Սանոյան
Դրամատուրգ, գրաքննադատ

Տիգրան Մանսուրյան
Կոմպոզիտոր

Նոնա Գաբրիելյան
Գեղանկարչուհի, խեցեգործ

Տիգրան Արզումանյան
Քանդակագործ

Միհրան Կիրակոսյան
Պարող

Գրիգոր Գրիգորյան
Բալետի արտիստ

Վահե Նուրիջանյան
Շեփորահար
ՎԱՐԴ ԱՐՍԼԱՆ

3 հոկտեմբեր, 1899 - 10 հուլիս, 1968
Էդոարդո Արսլան
Ծնվել է Իտալիայի Պադուա քաղաքում: Եղել է բժիշկ Երվանդ Արսլանի որդին։ Սովորել է Պադուայի համալսարանում։ Արվեստի պատմություն է դասավանդել Բոլոնիայի և Պադուայի համալսարաններում։ Եղել է Բոլցանոյի թանգարանի տնօրենը, 1939-42թթ՝ Կալյարիի, 1942թ-ից՝ Պավիայի համալսարանների միջնադարյան և արդի արվեստների պատմության ամբիոնի վարիչը։ Նրա աշխատությունները վերաբերում են նկարիչներ Ջ.Բասսանոյին, Ս.Ռիչչիին, Ֆ.Գուարդիին, 6-11-րդ դարերի արվեստի պատմությանը, Պավիայի «Չերտոզա» թանգարանի քանդակների ուսումնասիրությանը։ 1954թ. հրապարակված «Ճարտարապետությունը 568-ից 1000-ը» աշխատությունում, օգտվելով պատմական աղբյուրներից, ապացուցել է Կ.Պոլսի կայսերական պալատի Նեա եկեղեցու (9-րդ դար) երբեմնի գոյությունը, ցույց է տվել նրա և բյուզանդական գմբեթավոր քառաբսիդ-քառամույթ եկեղեցիների տիպաբանական կապը Բագարանի (7-րդ դար) կաթողիկեի հետ։ Հաստատել է, որ վերջինս, որպես նախատիպ, Բյուզանդիայի միջոցով (Աթոսի «Մեծ Լավրա») փոխանցվել է Եվրոպայի մի շարք երկրներ։ Մահացել է Միլանում: