
Էգազ Նորջուղայեցի
Աշուղ

Տիգրան Փեշտիմալճյան
Բժիշկ, հրապարակախոս

Հարություն Շամշինյան
Գեղանկարիչ

Վահան Տերյան
Բանաստեղծ

Եղիա Գասպարյան
Գեղանկարիչ, դրամատուրգ

Վազգեն Շուշանյան
Արձակագիր

Սիրան Սեզա
Արձակագիր, հրապարակախոս

Զորայր Միրզայան
Բանաստեղծ, արձակագիր, թարգմանիչ

Կարպիս Շամլյան
Դերասան

Անահիտ Թարյան
Բանաստեղծ, լրագրող

Հակոբ Թորգոմյան
Բաս-կիթառահար
ՍԵՐԳԵՅ ԱՍԼԱՄԱԶՅԱՆ

2 փետրվար, 1897 - 27 սեպտեմբեր, 1978
Սարգիս Ասլամազյան
Ծնվել է Մոզդոկում: Հորից սովորել է ջութակ նվագել: 1912-15թթ սովորել է Եկատերինոդարի (այժմ՝ Կրասնոդար) երաժշտական ուսումնարանում, դասեր է առել հայտնի թավջութակահար Հ.Մերկից, 1915-27թթ կրթությունը շարունակել է Մոսկվայի կոնսերվատորիայում՝ աշակերտելով պրոֆեսոր Ս.Կոզոլուպովին: 1937թ-ից դասավանդել է նույն կոնսերվատորիայում (1947թ-ից` պրոֆեսոր): 1925-68թթ եղել է Կոմիտասի անվան քառյակի հիմնադիր-անդամներից: Զբաղվել է նաև ստեղծագործական աշխատանքով: Նշանակալից են լարային կվարտետի, լարային նվագախմբի և թավջութակների անսամբլի համար հայ, ռուս և արևմտաեվրոպական կոմպոզիտորների ստեղծագործությունների մշակումները, որոնց հատուկ են ներդաշնակության նրբություն, ձևի ամփոփ ավարտվածություն, գործիքավորման գունեղություն, անսամբլային նվագի հնարների հմուտ օգտագործում: Դրանցից են՝ Հենդելի «Պասակալիայի», Պագանինիի «24-րդ կապրիսի» և այլն: Մշակել է Կոմիտասի մի շարք երգեր` «Շողեր ջան», «Հաբրբան», «Չինար ես», «Գարուն ա», «Քելեր-ցոլեր», «Երկինքն ամպել ա» և այլն, որոնք հայկական կվարտետային գրականության լավագույն էջերից են և կարևոր դեր են կատարել նրա զարգացման գործում: 1945թ. արժանացել է Հայաստանի ժողովրդական արտիստի կոչման: 1939թ. պարգևատրվել է «Պատվո նշան» շքանշանով, 1946թ.՝ ԽՍՀՄ, 1965թ.` ՀՀ Պետական մրցանակներով: Մահացել է Մոսկվայում: