Զաքարիա Շեհրիմանյան

Գրող, փիլիսոփա, թարգմանիչ

Սոնգոտ Քրիշտոֆ

Հայագետ, պատմաբան, ազգագրագետ, թարգմանիչ

Նադեժդա Պապայան

Օպերային երգչուհի

Օլգա Քալանթարովա

Դաշնակահար

Մարիետա Շահինյան

Գրող, հրապարակախոս, թարգմանիչ

Սեդրակ Բարխուդարյան

Հնագետ, պատմաբան

Լուսիա Աբրահամյան

Դերասանուհի

Մհեր Խաչատրյան

Հաղորդավար, դերասան

 

 

 

 

ԱՐՏԵՄԻ ԱՅՎԱԶՅԱՆ

Կոմպոզիտոր, թավջութակահար

26 հունիս, 1902 - 14 նոյեմբեր, 1975

Հարություն Այվազյան

Ծնվել է Բաքվում: Երաժշտական տարրական կրթությունն ստացել է Բաքվի ուսումնարանում: 1923թ. ավարտել է Թիֆլիսի կոնսերվատորիան, 1932թ.՝ Մոսկվայի կոնսերվատորիան, 1934թ.՝ Բարձրագույն վարպետության դպրոցը: Երևանում կոմպոզիցիայի դասեր է առել Ալեքսանդր Սպենդիարյանից, եղել նորաբաց կոնսերվատորիայի թավջութակի առաջին դասատուն: 1927-30թթ աշխատել է Լենինականի (այժմ՝ Գյումրի) երաժշտական ստուդիայում` որպես տնօրեն: 1933թ. դարձել է երաժիշտ-կատարողների համամիութենական առաջին մրցույթի դափնեկիր: 1938թ. կազմակերպել է Հայաստանի պետական էստրադային նվագախումբը (հետագայում՝ ջազային), 1938-56թթ եղել նրա գեղարվեստական ղեկավարը, 1943-45թթ՝ Երևանի երաժշտական կոմեդիայի թատրոնի գեղարվեստական ղեկավարը: 1936թ. գրել է «Թափառնիկոս» կոմիկական օպերան (ըստ Հ.Պարոնյանի «Ատամնաբույժն արևելյան» կատակերգության, բեմադրվել է 1937թ., Երևանի Ա.Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի թատրոնում), 1963թ.՝ «Պարոն Մինթոևը Փարիզում» օպերան: Եղել է հայ ազգային էստրադային երաժշտության հիմնադիրը. յուրովի զուգորդել է սովետակաև էստրադային երաժշտության բնորոշ գծերը և հայ ժողովրդական մեղեդիների ռիթմն ու ինտոնացիաները: Ժողովրդականություն են վայելել նրա «Հայաստան», «Ջան Երևան», «Հայրենիք», «Կարինե», «Գյուլնարա», «Քարավան» և այլ երգեր: Ստեղծել է սովետահայ առաջին օպերետները: Նրա «Արևելյան ատամնաբույժ» (բեմադրվել է 1944թ.), «Աշուղ Մուրադ» (բեմադրվել է 1945թ.), «Երջանիկ օր» (բեմադրվել է 1945թ.), «Սեր աստղերի տակ» (բեմադրվել է 1969թ.) օպերետները հարստացրել են Երևանի երաժշտական կոմեդիայի թատրոնի խաղացանկը: Գրել է նաև մի շարք սիմֆոնիկ ստեղծագործություններ, այդ թվում 2 սյուիտ (1948թ. և 1955թ.), թավջութակի (1947թ.) և ձայնի (1949թ.) կոնցերտներ, կամերային գործեր, այդ թվում 2 կվարտետ (1950թ. և 1955թ.), կինոերաժշտություն՝ «Ձյունե թագուհին» («Սոյուզմուլտֆիլմ», 1957թ., Վենետիկի կինոփառատոնի 1-ին մրցանակ), «Մոր սիրտը» (1957թ.), «Ինչու՞ է աղմկում գետը» (1958թ.), «Պոեմ Հայաստանի մասին» (1960թ.) և այլ ֆիլմերի համար: 1962թ. արժանացել է Հայաստանի ժողովրդական արտիստի կոչման: Մահացել է Երևանում: