ԱՐԱՄԱՅԻՍ ՍՐԱՊՅԱՆ

25 հոկտեմբեր, 1910 - 14 փետրվար, 1969

Ծնվել է Թուրքիայի Սաքարիա վիլայեթի Օրթագյուղում: Հայոց ցեղասպանության (1915թ.) ժամանակ որբացել է, ապաստանել է Կ.Պոլսի և Կորֆուի որբանոցներում։ 1929թ. ավարտել է Վենետիկի Մուրադ-Ռափայելյան վարժարանը, ապա, Մխիթարյան միաբանության կրթաթոշակով, Միլանի համալսարանի բժշկական ֆակուլտետը։ 1945թ. նրա նախաձեռնությամբ հիմնվել է Իտալիայի հայ մշակութային միությունը։ Գրողի չափածո գործերը («Հանդիպումներ մուսային հետ», 1949թ., «Ազոլոյեն Վենետիկ», 1956թ., ժողովածուներ) համակված են սիրո, գեղեցիկի և հայրենաբաղձության խոր ապրումներով։ Արձակ գործերում («Զենքի տակ», 1956թ., «Ալպյան ռազմիկներուն հետ», 1959թ., ժողովածուներ), Մեծ եղեռնը տեսած հայի աշխարհզգացողությամբ պատկերվել են երկրորդ աշխարհամարտի անցքերը։ Մահացել է Միլանում: