
Բեգլար Ամիրջանյան
Օպերային երգիչ

Տիրան Կարապետյան
Գեղանկարիչ

Ժիրայր Վարդանյան
Կինոօպերատոր

Ռաֆայել Ջրբաշյան
Բեմադրիչ

Սիլվա Մինասյան
Բալետի արտիստ

Մարգարիտա Յախոնտովա
Թատերագետ

Աշոտ Սահրատյան
Բանաստեղծ, թարգմանիչ

Աշխեն Աբազյան
Բանաստեղծ, արձակագիր

Ռուբեն Մանուկյան
Գեղանկարիչ

Սուսաննա Միլտոնյան
Տավղահար

Ալեն Բերբերյան
Կինոռեժիսոր, կինոսցենարիստ

Արթուր Դարբինյան
Դերասան

Դավիթ Բաբախանյան
Կինոռեժիսոր, պրոդյուսեր

Ելենա Արշակյան
Կինոռեժիսոր

Արա Առաքելյան
Սաքսոֆոնահար
ԼԵՎՈՆ ՀԱՅԿԱԶՈՒՆԻ

17 հոկտեմբեր, 1917 - 14 հոկտեմբեր, 1959
Ծնվել է Թիֆլիսում: Եղել է մոտո-ատրակցիոն համարների վարպետ: 1938թ-ից հանդես է եկել կրկեսում, մոտոցիկլով կատարել տարբեր համարներ, այդ թվում՝ վազք ուղղաձիգ պատի վրայով: Նրա վերջին և լավագույն համարն էր մոտովազքը մեծ տարածության և բարձրության վրա (Երևանի հանրապետական մարզադաշտի հարավային և հյուսիսայնի աշտարակների միջև, Լենինականի (այժմ՝ Գյումրի) մարզադաշտում և այլուր) ձգված ճոպանի վրայով: Եղել է Հայկական կրկեսի հիմնադիր անդամներից: Երկար տարիներ նրա խաղընկերն է եղել Ստեփան Իսահակյանը: 1957թ. արժանացել է Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչման: Զոհվել է Լենինականում (այժմ՝ Գյումրի), ելույթի պահին: