
Էգազ Նորջուղայեցի
Աշուղ

Տիգրան Փեշտիմալճյան
Բժիշկ, հրապարակախոս

Հարություն Շամշինյան
Գեղանկարիչ

Վահան Տերյան
Բանաստեղծ

Եղիա Գասպարյան
Գեղանկարիչ, դրամատուրգ

Վազգեն Շուշանյան
Արձակագիր

Սիրան Սեզա
Արձակագիր, հրապարակախոս

Զորայր Միրզայան
Բանաստեղծ, արձակագիր, թարգմանիչ

Կարպիս Շամլյան
Դերասան

Անահիտ Թարյան
Բանաստեղծ, լրագրող

Հակոբ Թորգոմյան
Բաս-կիթառահար
ԱՄԲՐՈՍԻՈՍ ԳԱԼՖԱՅԱՆ

24 օգոստոս, 1826 - 12 օգոստոս, 1906
Գվիդոն Լուսինյան
Ծնվել է Կոստանդնուպոլսում: Եղել է բանաստեղծ, դրամատուրգ Խորեն Գալֆայանի եղբայրը: Սկզբնական կրթությունն ստացել է ծննդավայրում, ապա տեղափոխվել Վենետիկ, ուսումը շարունակել Մխիթարյանների դպրոցում։ 1847թ. ձեռնադրվել է կաթոլիկ վարդապետ և ուղարկվել Փարիզ, ուր դասավանդել է Մուրատ-Ռափայելյան վարժարանում։ Հետագայում գժտվել է Սբ. Ղազարի միաբանության ղեկավարների հետ, Փարիզում բացել նոր դպրոց, որն ավելի ուշ կոչվել է Բարձրագույն ազգային վարժարան։ Այս շրջանում հրաժարվել է կաթոլիկությունից և դարձել լուսավորչական։ Գաբրիել Այվազովսկու հետ հիմնադրել է «Մասյաց աղավնի» հանդեսը։ Անդամակցել է Ֆրանսիայի պատմագիտության, ասիական և ցեղաբանական ընկերություններին։ Կազմել է զրուցարաններ ու բառարաններ՝ «Առաջնորդ անգղիարեն և հայերեն զրուցատրութեան (1855թ.), «Զրուցատրութիւն ի տաճիկ լեզուե ի հայ» (1864թ.), «Բառգիրք հայ-գաղղիերեն և գաղղիերեն-հայերեն» (1861թ., 5 հրտ.՝ 1973թ.)։ Գվիդոն Լուսինյան անվան տակ 1900թ. Փարիզում հրատարակել է «Նոր բառգիրք պատկերազարդ ֆրանսահայ» բառարանի երկհատորյակը, որ պարունակում է 120 հազար բառ-հոդված։ Լույս է ընծայել թվաբանության, հայկական գեղագրության, ընդհանուր և հայոց պատմության դասագրքեր հանրակրթական դպրոցների համար։ Մահացել է Փարիզում: