ԺԻՐԱՅՐ ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ

2 հուլիս, 1911 - 5 մայիս, 1989

Ծնվել է Թիֆլիսում: 1930-33թթ սովորել է Կինեմատոգրաֆիայի համամիութենական ինստիտուտում: 1927թ-ից աշխատել է «Հայֆիլմ» կինոստուդիայում: 1949-54թթ եղել է վավերագրական ֆիլմերի կենտրոնական ստուդիայի Հայաստանի թղթակից-օպերատորը: Նկարահանել է բազմաթիվ վավերագրական սյուժեներ և տասնյակ փաստագրական ֆիլմեր` «Երկիր հայրենի» (1945թ.), «Հայաստանի շինանյութերը», «Զիթհանքովի կոլտնտեսության մարդիկ» (երկուսն էլ` 1947թ.), «Սովետական Հայաստան» (1950թ.), «Ասք մեծ ճշմարտության մասին» (1970թ.) և այլն: Որպես օպերատոր հեղինակել է հայկական առաջին մուլտիպլիկացիոն («Շունն ու կատուն», 1937թ.), գունավոր («Սոցիալիստական Երևանի ճարտարապետությունը», 1952թ.) և լայնէկրան («Ճանապարհ դեպի կրկես», 1963թ.) ֆիլմերը: Եղել է Հայկինոյի կոմբինացված նկարահանումների կազմակերպիչներից («Քաջ Նազար», 1940թ., «Դավիթ Բեկ», 1944թ. և այլն): Նրա նկարահանած գեղարվեստական կինոնկարներից են` «Ոսկե ցլիկը» (1955թ.), «Սիրտն է երգում» (1956թ.), «Ինչո՞ւ է աղմկում գետը» (1959թ.), «Արևածագից առաջ» (1960թ.), «Լալվարի որսկանը» (1965թ.), «Հուշարձան» (1971թ.) և այլն: 1963թ. արժանացել է Հայաստանի արվեստի վաստակավոր գործչի կոչման: Մահացել է Երևանում: