
Գևորգ Ախվերդյան
Բանասեր, բժիշկ, տնտեսագետ

Խորեն Ստեփանե
Բանաստեղծ

Ալեքսանդր Աբելյան
Դրամատուրգ, թատերական գործիչ

Հմայակ Արծաթբանյան
Գեղանկարիչ

Արաքսյա Գյուլզադյան
Երգչուհի

Արաքսի Օհանյան
Դերասանուհի, բեմադրիչ

Հրաչյա Մեքինյան
Բեմանկարիչ, դերասան

Սերգո Միկոյան
Պատմաբան

Գայանե Մամաջանյան
Գեղանկարչուհի

Լյուդվիգ Ավետիսյան
Գեղանկարիչ

Գևորգ Սարգսյան
Գեղանկարիչ

Վահե Խաչատրյան
Կինոռեժիսոր, կոմպոզիտոր

Արմինե Գրիգորյան
Երգչուհի, դերասանուհի

Լուսինե Մարտիրոսյան
Ռեժիսոր, պրոդյուսեր

Էրիկ Կարապետյան
Երգիչ
ԴԱՆԻԵԼ ՂԱԶԱՐՅԱՆ

17 մայիս, 1883 - 14 դեկտեմբեր, 1958
Ծնվել է Շուշիում: 1911թ. ավարտել է Թիֆլիսի երաժշտական ուսումնարանը, 1921թ.` կոնսերվատորիան: Եղել է ուսուցիչ, Անդրկովկասի հայկական շրջաններում տարածել խմբերգային արվեստը, երաժշտական ստուդիաներ հիմնել Բաթումում (1922թ.), Լենինականում (1924թ.): 1933թ-ից Երևանում զբաղվել է խմբավարությամբ և մանկավարժական-մեթոդական աշխատանքով: Նրա ստեղծագործությունը կարևոր տեղ է գրավում հայ երաժշտության մասսայական ժանրերում` մանկական երաժշտական պատկերներ, երգեր, դաշնամուրային և նվագախմբային հանրամատչելի պիեսներ, քայլերգեր և այլն: Լայն ժողովրդականություն են վայելում «Սոս և Վարդիթեր» երաժշտականացված դրամայի հատվածները, մասնավորապես քաղաքային ժողովրդաերաժշտական ոճի վրա հիմնված երգ-ռոմանսները (Ա.Իսահակյանի «Ուռին», «Սար դարդեր», «Քույր իմ նազելի», Վ.Աղասյանի «Լանջեր մարջան» և այլն): Պարգևատրվել է ԽՍՀՄ Պետական շքանշանով: 1944թ. արժանացել է Հայաստանի վաստակավոր ուսուցչի, 1945թ.` Հայաստանի արվեստի վաստակավոր գործչի կոչման: Մահացել է Երևանում: