
Գաբրիել Պատկանյան
Բանաստեղծ, արձակագիր, պատմաբան

Աբգար Բալթազար
Գեղանկարիչ, արվեստաբան

Սենեքերիմ Տեր-Հակոբյան
Բանասեր, մանկավարժ

Հակոբ Ազատյան
Փորագրիչ

Կոնստանտին Խուդաբաշյան
Ճարտարապետ

Նադեժդա Սիմոնյան
Կոմպոզիտոր

Աստղիկ Քամալյան
Երգչուհի

Ալեքսեյ Պապովյան
Քանդակագործ

Արարատ Հակոբյան
Պատմաբան

Արա Մաթևոսյան
Դերասան

Գետիկ Բաղդասարյան
Քանդակագործ

Հելեն Սեգարա
Երգչուհի

Հայկ Հովհաննիսյան
Մարզական մեկնաբան

Անդրանիկ Աբովյան
Բալետի արտիստ
ԱԼԵՔՍԱՆԴՐ ԱԼԵՔՍԱՆԴՐՅԱՆ

8 սեպտեմբեր, 1889 - 30 դեկտեմբեր, 1970
Ծնվել է Շուշիում: Ինքնաշխատությամբ սովորել է ժողովրդական գործիքներ նվագել: 1902թ. եղել է Գրիգոր Սյունիի ժողովրդական գործիքների անսամբլի թառահարը, իսկ ավելի ուշ` ժողովրդական անսամբլների ղեկավարը: 1921թ. տեղափոխվել է Երևան: 1930-36թթ դասավանդել է Երևանի կոնսերվատորիայում: 1936-37թթ ղեկավարել է Հայֆիլհարմոնիայի ժողովրդական գործիքների նվագախումբը, 1938-67թթ` Հայկական ժողովրդական երգի և պարի անսամբլի ժողովրդական գործիքների խումբը: Մշակել է ժողովրդական մի շարք երգեր, ինչպես «Հոյ իմ նազանի յարը», «Մոկաց հարսներ», «Ես պուճուր եմ, ոսկե ջուր եմ» և այլն: Ժողովրդական գործիքների անսամբլի համար գրել է երկու սյուիտ, բազմաթիվ պարային պիեսներ, երգեր, մի շարք պարեղանակներ` «Դիլիջան», «Զույգ սև աչեր», «Զուլեյկայի պարը», «Նազելի», «Նաիրյան աղջկա պարը», «Սևանի», «Նունե» պարեղանակները: 1961թ. արժանացել է Հայաստանի ժողովրդական արտիստի կոչման: Մահացել է Երևանում: