
Ավետիք Եվդոկացի
Տաղերգու, եկեղեցական գործիչ

Պըլը Պուղի
Զվարճաբան, առակախոս

Ռուբեն Սիմոնով
Բեմադրիչ, դերասան

Գևորգ Ասլանյան
Դերասան

Ցոլակ Վարդազարյան
Դիրիժոր, շեփորահար

Հովհաննես Կարապետյան
Բեմադրիչ

Սերգեյ Շահումյան
Պատմաբան

Գևորգ Ջահուկյան
Լեզվաբան, բանասեր, հայագետ

Սերգեյ Դարոնյան
Գրականագետ

Սոս Սիմավորյան
Արձակագիր, լրագրող

Վահե Քաչա
Արձակագիր

Վլադիմիր Գրիգորյան
Լեզվաբան, բանասեր

Խորեն Աբրահամյան
Դերասան

Ժորժ Կառվարենց
Կոմպոզիտոր

Բարսեղ Թուղլաճյան
Բանասեր, բառարանագիր

Ռուդոլֆ Խառատյան
Բալետի արտիստ, պարուսույց

Վաչագ Տեր-Սարգսյան
Գեղանկարիչ
ՆԱՂԱՇ ՀՈՎՆԱԹԱՆ

29 հոկտեմբեր, 1661 - 28 հոկտեմբեր, 1722
Ծնվել է Նախիջևանի Շոռոթ գյուղում: Հովնաթանյան նկարիչների ընտանիքի քահանա Հովհաննեսի կրտսեր որդին է, Նաղաշ Հակոբի (աշուղ, մանրանկարիչ և գեղանկարիչ) հայրը, Հովնաթան Հովնաթանյանի պապը: Նախնական կրթությունը ստացել է հոր մոտ, այնուհետև` Ագուլիսի Սբ. Թովմա վանքի դպրոցում, որտեղ էլ կատարել է նկարչական առաջին քայլերը: Ի հայտ եկած ստեղծագործական կարողություններն ավելի ուշ դրսևորվել են նաև հաստոցային և մոնումենտալ գեղանկարչության բնագավառներում: Ճանաչվել է որպես հմուտ նկարիչ և վաստակել «Նաղաշ» (արաբերեն` զարդանկարիչ) պատվավոր տիտղոսը: Որոշ ժամանակ ապրել և ստեղծագործել է Երևանում, գրել «Գովասանութիւն Երևանայ քաղաքին» տաղը: Վրաց աղբյուրների վկայությամբ 17-րդ դարի վերջին և 18-րդ դարի սկզբին աշխատել է Թիֆլիսում, ունեցել է արվեստանոց, աշակերտներ, ստեղծել դիմանկարներ, սրբապատկերներ, դարձել Քարթլիի Վախտանգ 6-րդ թագավորի պալատական երգիչն ու նկարիչը, ձևավորել նրա նորակառույց պալատը: 1710-ականներին հրավիրվել է Էջմիածին, նկարազարդել Մայր տաճարը: Նրա գրական ժառանգության առավել հարուստ և ամբողջական ձեռագրերը պահպանվում են Երևանի և Վիեննայի Մխիթարյանների մատենադարաններում: Նրա բանաստեղծությունները գրված են սիրո, ուրախության ու խնջույքի, երգիծական ու խոհախրատական մոտիվներով: Գրել է նաև կրոնածիսական տաղեր: Օգտվել է ժողովրդական բանահյուսությունից, գրել ժամանակի ժողովրդական լեզվով: Համարվում է 17-րդ դարի հայ աշուղական պոեզիայի հիմնադիրը: Մահացել է Շոռոթ գյուղում: