ԶԱՐԶԱՆԴ ԴԱՐՅԱՆ

25 փետրվար, 1912 - 28 հոկտեմբեր, 1984

Զարզանդ Մովսիսյան

Ծնվել է Արևմտյան Հայաստանի Տարոն գավառի Կոփ գյուղում։ 1931թ. ավարտել է Երևանի մանկավարժական տեխնիկումը և մի քանի տարի ուսուցչություն արել։ 1939թ. ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետը։ 1939-54թթ աշխատել է «Ավանգարդ», «Գրական թերթ», «Սովետական գրականություն և արվեստ» պարբերականների խմբագրություններում։ 1943թ-ից եղել է Հայաստանի գրողների միության անդամ։ Հեղինակել է շուրջ 30 գիրք: Հրատարակվել են նրա «Քննություն» (1953թ.), «Մայիս» (1957թ.), «Սայաթ-Նովա» (հ.1-2, 1960-63թթ), «Արծիվ Վասպուրականի» (1965թ.), «Այս հին աշխարհը» (1974թ.), «Քառուղիներ» (հ.1-2, 1981-82թթ) վեպերը։ «Արծիվ Վասպուրականի» վեպը պատկերում է 1915թ. Վանի հերոսամարտը: 1970թ. Երևանի Գ.Սունդուկյանի անվան ազգային ակադեմիական թատրոնը բեմադրել է նրա «Հանրապետության նախագահը» պիեսը։ Թարգմանվել և առանձին գրքով ռուսերեն լույս է տեսել նրա «Իմ առավոտը» (1952թ.), «Սայաթ-Նովա» (1973թ.) գործերը։ 1972թ. պարգևատրվել է Աշխատանքային կարմիր դրոշի, ապա՝ Ժողովուրդների բարեկամության շքանշաններով։ Մահացել է Երևանում, թաղված է ՀՀ Կոտայքի մարզի Բուժական գյուղում: