
Եղիա Մուշեղյան
Դիվանագետ, բանահավաք

Բագրատ Խալաթյան
Պատմաբան

Մադաթ Պետրոսյան
Արձակագիր

Հարություն Աստուրյան
Պատմաբան

Արմեն Օհանյան
Պարուհի, դերասանուհի, արձակագիր, թարգմանիչ

Աբգար Հովհաննիսյան
Պատմաբան

Արա Բեքարյան
Գեղանկարիչ, գրաֆիկ

Ռայա Խասապետյան
Արձակագիր, լրագրող, թարգմանիչ

Ռոքսանա Բաբայան
Երգչուհի

Արթուր Ասատրյան
Երաժիշտ, պրոդյուսեր

Նարեկ Հայկազյան
Դերասան
ԽԱՉԻԿ ԴԱՇՏԵՆՑ

25 մայիս, 1910 - 9 մարտ, 1974
Խաչիկ Տոնոյան
Ծնվել է Արևմտյան Հայաստանի Բիթլիսի վիլայեթի Դաշտադեմ գյուղում, որտեղից եկել է «Դաշտենց» գրական անունը: 1932թ. ավարտել է Երևանի պետական համալսարանը, 1940թ.՝ Մոսկվայի օտար լեզուների ինստիտուտի անգլերեն բաժինը: 1965թ. ստացել է բանասիրական գիտությունների թեկնածուի աստիճան: Դասախոսել է Երնանի բուհերում։ 1965-74թթ աշխատել է ՀՀ ԳԱ արվեստի ինստիտուտում՝ որպես ավագ գիտաշխատող։ Բանաստեղծությունների առաջին ժողովածուն՝ «Երգերի գիրք»-ը, լույս է ընծայել 1932թ.։ Այնուհետև հրատարակել է «Գարնանային երգեր» (1934թ.), «Բոց» (1936թ.) ժողովածուները և «Տիգրան Մեծ» (1947թ.) չափածո ողբերգությունը։ Լայն ճանաչում է բերել արևմտահայության ողբերգությունը և սասունցիների նորոգ կյանքն արտացոլող «Խոդեդան» (1950թ., 1956թ., 1960թ., 2000թ.) վեպը։ Ժողովրդական ասմունք և պատմական հիշատակներ, ազգագրություն և հեքիաթներ, կենցաղ և գեղջկական պատումային ձևեր՝ իր ժողովրդագիտության այս պաշարները, որ գրողը ժողովել էր վաղ մանկությունից մինչև այրական հասակը, նա գործի դրեց բանահյուսական-էպոսային արձակի մեծ խնդիրը լուծելու համար։ Դրա հաջորդ քայլը՝ թերևս ամենանշանակալից քայլը, եղավ «Ռանչպարների կանչը» (1979թ., 1984թ., 2010թ.) վեպը, որը պատմում է թուրքական լծի դեմ հայ հայդուկների մղած պայքարի մասին։ Գրել է նաև «Ֆայտոն Ալեքը», «Ծուռ Խութեցին» պոեմները, հրատարակել «Լեռան ծաղիկներ» բանաստեղծությունների և պոեմների ժողովածուն: Գրել է բանասիրական աշխատություններ՝ «Բայրոնը և հայերը» (1959թ.), «Ըղձյալ այգաբացի երգիչը» (1967թ., Ե.Չարենցի մասին)։ Անգլերենից թարգմանել է Վ.Շեքսպիրի «Սխալների կոմեդիան», «Անսանձ կնոջ սանձահարումը», «Տասներկուերորդ գիշեր», «Վինձորի զվարճասեր կանայք», «Ռիչարդ Երրորդ», «Հուլիոս Կեսար», «Անտոնիոս և Կլեոպատրա», «Տիմոն Աթենացի», «Լիր արքա», «Ռոմեո և Ջուլիետ» և այլ ողբերգություններ ու պատմական քրոնիկներ, Հ.Լոնգֆելլոյի «Հայավաթի երգը» (1943թ., 1958թ.), «Ռոբին Հուդ» (1945թ.), Ռ.Բրաունինգի «Համելինի նախշուն սրնգահարը» (1941թ., 1963թ.), Վ.Սարոյանի «Իմ սիրտը լեռներում է», «Խաղողի այգին»։ Կազմել է հայկական դպրոցների անգլերենի դասագիրք (Պ.Սրապյանի հեղինակակցությամբ)։ 1973թ-ից եղել է Գերմանիայի Վայմար քաղաքի Շեքսպիրագիտության ընկերության անդամ: 1967թ. արժանացել է Հայաստանի մշակույթի վաստակավոր գործչի կոչման: Մահացել է Երևանում: