ԶԱՎԵՆ ՏԱՏԻՆՑՅԱՆ

22 սեպտեմբեր, 1926 - 11 փետրվար, 2005

Ծնվել է ՀՀ Գորիս քաղաքում: Եղել է կինոռեժիսոր Օլգա Մելիք-Վրթանեսյանի ամուսինը: 1950թ. ավարտել է Երևանի թատերական ինստիտուտի ռեժիսորական ֆակուլտետը, որից անմիջապես հետո, անցել է աշխատանքի Երևանի Պատանի հանդիսատեսի թատրոնում` որպես ռեժիսորի ասիստենտ, 1953թ-ից` ռեժիսոր, 1957-59թթ և 1962-80թթ` գլխավոր ռեժիսոր: 1959-62թթ եղել է Երևանի Գ.Սունդուկյանի անվան ազգային ակադեմիական թատրոնի ռեժիսոր: 1952թ. բեմադրել է առաջին ինքնուրույն ներկայացումը` Ն.Օստրովսկու «Ինչպես էր կոփվում պողպատը»: Երևանի Պատանի հանդիսատեսի, Գ.Սունդուկյանի անվան ազգային ակադեմիական, շրջանային և այլ թատրոններում բեմադրել է շուրջ 100 ներկայացումներ, որոնցից են` Մ.Շաթիրյանի «Երաժշտախումբ», Կ.Գոցցիի «Ագռավը», Է.Ռոստանի «Ռոմանտիկներ», Յ.Օտչենաշեկի «Ռոմեոն, Ջուլիետը և խավարը», Հ.Թումանյանի «Գիքորը», Մ.Գորկու «Քաղքենիներ», «Թշնամիներ», Ա.Շիրվանզադեի «Պատվի համար», «Չար ոգի», Տ.Գաբբեի «Անագե մատանիներ», Յ.Կորչակի «Մաթիուշ առաջին թագավորը», Ա.Լինդգրենի «Մանչուկն ու Կառլսոնը», «Երկարագուլպա Պեպպին», Ս.Հարությունյանի «Աղջիկը, Ծիպիլին և Տիմբական» և այլն: 1956թ-ից դասավանդել է Երևանի գեղարվեստաթատերական ինստիտուտում (1979թ-ից` պրոֆեսոր): 1965թ. արժանացել է Հայաստանի արվեստի վաստակավոր գործչի, 1979թ.` ժողովրդական արտիստի կոչման: Մահացել է Երևանում: